Na een ochtendwandeling door het stadje Chang Mai in Noord-Thailand besluit ik nog wat te werken in de ‘work-area’ van ons luxe hostel. Terwijl ik kapot word gestoken door hele kleine muggen (jaja, #wereldproblemen) werk ik mijn e-mail bij, beantwoord ik vragen van members van de Dutch Girlboss Academy en stuur ik mijn team aan.

Soms moet ik mezelf even knijpen: gebeurt dit echt? Jarenlang heb ik gewerkt en nu, sinds een jaar, kan ik mijn business 100% remote runnen. Wat betekent dat ik overal ter wereld kan werken, zolang ik maar een internetverbinding heb. Wat soms nog best een uitdaging is, kan ik je vertellen.

Dit droomleven creëerde ik niet ‘overnight’. Ik liet mij lang verleiden om mijn tijd in te ruilen voor een goed betaalde 9 tot 17 baan. Toen ik wist dat ik het allergelukkigst werd van ondernemen, liet ik mij opnieuw verleiden om een big business te bouwen, met bijbehorende omzet en team, wat het altijd goed doet op verjaardagen. Werd ik ook niet happy van. Want is het leven niet veel meer dan hard werken? Ik wist het 100% zeker en visualiseerde mijn droomleven.

Nu is mijn business simpel. Ik heb praktisch alles uitbesteed, waardoor ik tijd overhoud om te leven. En je mag best weten dat dat soms nog wat onwennig voelt. Want is 2 uur per dag werken niet te weinig? Het is de standaard van onze maatschappij: ‘Werk hard en je zult succesvol zijn.’ Ik heb hard gewerkt en met succes, maar ik werd er niet gelukkig van. En nu? Ik werk niet zo hard meer, de omzet van mijn bedrijf is afgelopen jaar verdubbeld en morgen bezoek ik een olifanten opvangcentrum in Chang Mai.

Vind je mij een lucky basterd? Think again! Jij kunt dit ook creëren, just start moving.

Paulien van Eerdenburg is oprichter van de Dutch Girlboss Academy, waarmee ze ambitieuze vrouwen inspireert en begeleidt om hun droomleven en bijpassend bedrijf te realiseren.

www.dutchgirlboss.nl

JP Haarlem heeft de eerste editie van het toernooi ‘Het Beste Pingpongbedrijf van Haarlem’ op haar naam geschreven. Bij de bedrijvencompetitie wist de meubelvervoerder onder meer sportmarketingbureau 2Basics en financieel dienstverlener De Heer & Partners voor zich te houden. Namens JP Haarlem mocht Victor Kastelein, uit handen van sportwethouder Merijn Snoek, de eerste prijs in ontvangst nemen. Het bedrijventoernooi maakt onderdeel uit van de nieuwe competitie ‘De Beste Pingponger van Haarlem’, dat op 18-20 januari werd gespeeld. In 2020 wordt het evenement nogmaals georganiseerd.

Voor meer foto´s: www.debestepingpongervanhaarlem.nl

 

‘Afgelopen jaar ben ik 150 dagen van huis geweest, dat mag in 2019 wel iets minder.’ Op de achtergrond blaast jazzlegende Ben Webster op zijn
saxofoon, door hem heeft Thomas op veertienjarige leeftijd voor de tenorsax gekozen. ‘Dat geluid, dat wilde ik ook!’ Inmiddels is Thomas al meer dan twintig jaar professioneel saxofonist. Hij geeft les en is een groot deel van het jaar op tournee, in binnen- en het verre buitenland. ‘Alleen Zuid-Amerika, daar ben ik nog niet geweest…’

Lesgeven doet Thomas in de Pletterij, daar heeft hij een oefenruimte. ‘Van beginners tot gevorderden, altijd een-op-een.’ Daarnaast speelt Thomas in de studio en on the road. The Busquitos, Tommy Tornado, The Toasters, enz. ‘We treden vooral op in het buitenland. Nederland is te klein om een goede boterham te kunnen verdienen en het met een band onderweg zijn is ook na twintig jaar nog steeds erg leuk.’ Spelen, beter worden! Dát is zijn drive.

Thomas is zelfstandig muzikant, altijd geweest. ‘Ik heb in mijn leven één keer gesolliciteerd. Na mijn studie, bij een muziekschool. Ik moest daar groepslessen gaan geven. Niets voor mij, dat heb ik ze ook verteld. Ik wil mijn leerlingen de aandacht geven die ze verdienen. Daarbij was ik te onrustig om lang op één plek te zitten, ik wilde de muziekwereld ontdekken.’ Dat heeft Thomas ook gedaan. Hij blies bij heel veel bands zijn partijtje mee. ‘Ontzettend veel geleerd en nog steeds.’

‘Ik had laatst een tournee met een Amerikaanse Big Band, die doen alles met bladmuziek. Dat was ik niet gewend, tijdens optredens speel ik alles uit m’n hoofd. Bij The Toasters spelen we met twee blazers, dan moeten we echt volume maken. Volle kracht vooruit!’

Lees verder op: www.pergezicht.nl/thomas-streutgers

Op Pergezicht.nl vertelt Jan Glas de verhalen van ondernemers. Goede Zaken plaatst hier maandelijks één van.

Dan volgt hier de winkeltrend voor 2019. De definitieve terugkeer van de bakstenen, ambachtelijke kleinspeciaalzaak (non food). Horeca hebben we nu wel genoeg. Van grootwinkelketenmeuk ook. Eetzaken? Heel Holland Bakt al. Eten komt mensen hun neus uit. We krijgen schoon genoeg van die nationale preoccupatie met koken, eten en drinken. Huis&tuin? Zet de teevee aan en je wordt doodgegooid met origineel interieur design en tuinarchitectuur.

De spoeling qua ‘wat is mijn thematische gat in de markt?’ wordt zo wel behoorlijk dun, zult u zeggen. Dat mag zo zijn, maar de meeste winkels die voortijdig de geest geven, overkomt dat niet omdat zij hun webshop niet op orde hebben of omdat hun search engine optimalisatie slecht werkt. Het komt omdat zij slechte copycats zijn die iets na-apen. Zij overlijden door gebrek aan originaliteit.

De winkel is ooit ontstaan uit een vorm van huisnijverheid: iemand die thuis iets maakte en daarmee de markt op ging. Wie dus nu een winkel begint, moet nadenken over welk uniek product hij of zij wil maken. De grootwinkelbedrijven van de twintigste eeuw zijn zo ontstaan. Clemens en August Brenninkmeijer van C&A waren van boeren komaf en begonnen als marskramers in manufacturen, textielwaren van wol en linnen. Dat andere grootwinkelbedrijf, van Willem Vroom en Anton Dreesmann, onderscheidde zich vooral door het grote, exotische assortiment. Je ziet dat nu vooral bij een winkel als Fonq: Als je bestaande spullen (weder) verkoopt, zorg dan tenminste dat je een bijzonder assortiment samenstelt, dat op zichzelf weer uniek is.

Toch denk ik dat de toekomst is aan de winkels die hun eigen spullen produceren, die aan de basis van creatie staan, de winkel-annex-werkplaats. Robotica die geen programmeerkennis vergt, gaat deze ‘detailnijverheid’ de wind in de rug geven in 2019. De 3D-printer is daar de eerste voorbode van. Originaliteit en creativiteit zijn de sleutelwoorden op weg naar succes.

Erwin van den Brink is journalist en bladenmaker.

In de jaren vijftig hing er al feestverlichting in de Haarlemse binnenstad. In de Grote Houtstraat bijvoorbeeld ging het om 50 armaturen, met gewone gloeilampen en een gebruik vergelijkbaar met 50 wasmachines, die 6 uur per dag draaiden. Mede dankzij led-verlichting is het energieverbruik drastisch verminderd en staat inmiddels in de Grote Houtstraat gelijk aan slechts een wasmachine. Een enorme besparing.

Stichting Haarlem Lichtstad is verantwoordelijk voor de feestverlichting en zet panden in de Haarlemse binnenstad in het licht. Alain Timmers, eigenaar van Timmers Electra en Illuminatietechniek BV, zorgt sinds 1986 voor de techniek. ‘Zeker de laatste tien jaar neemt led-verlichting een enorme vlucht. Het is mooier, betaalbaarder, duurzamer en minder gevoelig voor storingen.’

Haarlem behoorde zo’n 10 jaar geleden tot de eerste steden die overgingen op led-verlichting. Alain Timmers: ‘Stichting Haarlem Lichtstad doet er van alles aan om van Haarlem een CO2-neutrale gemeente te maken. Inmiddels zijn alle schijnwerpers vervangen door led-verlichting. Dat doen wij ook in andere steden en winkelcentra. Maar Haarlem is echt een koploper op het gebied van duurzame feestverlichting.’

www.haarlemlichtstad.nl