Het Beste Pingpongbedrijf van Haarlem

JP Haarlem heeft de eerste editie van het toernooi ‘Het Beste Pingpongbedrijf van Haarlem’ op haar naam geschreven. Bij de bedrijvencompetitie wist de meubelvervoerder onder meer sportmarketingbureau 2Basics en financieel dienstverlener De Heer & Partners voor zich te houden. Namens JP Haarlem mocht Victor Kastelein, uit handen van sportwethouder Merijn Snoek, de eerste prijs in ontvangst nemen. Het bedrijventoernooi maakt onderdeel uit van de nieuwe competitie ‘De Beste Pingponger van Haarlem’, dat op 18-20 januari werd gespeeld. In 2020 wordt het evenement nogmaals georganiseerd.

Voor meer foto´s: www.debestepingpongervanhaarlem.nl

 

Jubileum Stadsglossy

De deur kon nauwelijks meer open bij Het Wapen van Bloemendaal, zoveel mensen waren woensdag 16 januari op het jubileum van de Haarlemse Stadsglossy afgekomen. In 2008, midden in de crisis, gingen Jeannette en Rob Eversen van start met het blad, toen nog onder de naam HRLM. In tien jaar tijd is het tweemaandelijks verschijnende magazine uitgegroeid tot een begrip in de stad. Het overlijden van Rob Eversen begin vorig jaar
betekende een groot verlies, zowel persoonlijk als met betrekking tot het blad. Maar het is Jeannette Eversen en haar team gelukt om de Haarlemse Stadsglossy door te zetten en dus kon op een feestelijke bijeenkomst de 60e editie worden gepresenteerd.

www.haarlemse-stadsglossy.nl

Pergezicht – Thomas Streutgers

Thomas Streutgers

‘Afgelopen jaar ben ik 150 dagen van huis geweest, dat mag in 2019 wel iets minder.’ Op de achtergrond blaast jazzlegende Ben Webster op zijn
saxofoon, door hem heeft Thomas op veertienjarige leeftijd voor de tenorsax gekozen. ‘Dat geluid, dat wilde ik ook!’ Inmiddels is Thomas al meer dan twintig jaar professioneel saxofonist. Hij geeft les en is een groot deel van het jaar op tournee, in binnen- en het verre buitenland. ‘Alleen Zuid-Amerika, daar ben ik nog niet geweest…’

Lesgeven doet Thomas in de Pletterij, daar heeft hij een oefenruimte. ‘Van beginners tot gevorderden, altijd een-op-een.’ Daarnaast speelt Thomas in de studio en on the road. The Busquitos, Tommy Tornado, The Toasters, enz. ‘We treden vooral op in het buitenland. Nederland is te klein om een goede boterham te kunnen verdienen en het met een band onderweg zijn is ook na twintig jaar nog steeds erg leuk.’ Spelen, beter worden! Dát is zijn drive.

Thomas is zelfstandig muzikant, altijd geweest. ‘Ik heb in mijn leven één keer gesolliciteerd. Na mijn studie, bij een muziekschool. Ik moest daar groepslessen gaan geven. Niets voor mij, dat heb ik ze ook verteld. Ik wil mijn leerlingen de aandacht geven die ze verdienen. Daarbij was ik te onrustig om lang op één plek te zitten, ik wilde de muziekwereld ontdekken.’ Dat heeft Thomas ook gedaan. Hij blies bij heel veel bands zijn partijtje mee. ‘Ontzettend veel geleerd en nog steeds.’

‘Ik had laatst een tournee met een Amerikaanse Big Band, die doen alles met bladmuziek. Dat was ik niet gewend, tijdens optredens speel ik alles uit m’n hoofd. Bij The Toasters spelen we met twee blazers, dan moeten we echt volume maken. Volle kracht vooruit!’

Lees verder op: www.pergezicht.nl/thomas-streutgers

Op Pergezicht.nl vertelt Jan Glas de verhalen van ondernemers. Goede Zaken plaatst hier maandelijks één van.

Aanmelden voor JOP 2019

Woensdag 20 maart 2019 wordt voor de tweede keer de Jonge Ondernemers Prijs Bollenstreek uitgereikt, de JOP. Een initiatief van onder meer het regionale businessnetwerk MeerBusiness Duin- en Bollenstreek en KIEN OndernemersAdvies. Bedrijven die na 1 januari 2016 zijn gestart, kunnen zich tot 15 februari aanmelden en ontvangen een vragenlijst, waarna drie tot vijf genomineerden worden geselecteerd voor een presentatie tijdens een jurybezoek. De winnaar wordt bekend gemaakt tijdens het Ondernemersgala 20 maart.

Een onderneming mag zichzelf aanmelden, maar ook nominaties door anderen zijn toegestaan.

www.db.meerbusiness.nl/JOP

Winkeltrend 2019

Dan volgt hier de winkeltrend voor 2019. De definitieve terugkeer van de bakstenen, ambachtelijke kleinspeciaalzaak (non food). Horeca hebben we nu wel genoeg. Van grootwinkelketenmeuk ook. Eetzaken? Heel Holland Bakt al. Eten komt mensen hun neus uit. We krijgen schoon genoeg van die nationale preoccupatie met koken, eten en drinken. Huis&tuin? Zet de teevee aan en je wordt doodgegooid met origineel interieur design en tuinarchitectuur.

De spoeling qua ‘wat is mijn thematische gat in de markt?’ wordt zo wel behoorlijk dun, zult u zeggen. Dat mag zo zijn, maar de meeste winkels die voortijdig de geest geven, overkomt dat niet omdat zij hun webshop niet op orde hebben of omdat hun search engine optimalisatie slecht werkt. Het komt omdat zij slechte copycats zijn die iets na-apen. Zij overlijden door gebrek aan originaliteit.

De winkel is ooit ontstaan uit een vorm van huisnijverheid: iemand die thuis iets maakte en daarmee de markt op ging. Wie dus nu een winkel begint, moet nadenken over welk uniek product hij of zij wil maken. De grootwinkelbedrijven van de twintigste eeuw zijn zo ontstaan. Clemens en August Brenninkmeijer van C&A waren van boeren komaf en begonnen als marskramers in manufacturen, textielwaren van wol en linnen. Dat andere grootwinkelbedrijf, van Willem Vroom en Anton Dreesmann, onderscheidde zich vooral door het grote, exotische assortiment. Je ziet dat nu vooral bij een winkel als Fonq: Als je bestaande spullen (weder) verkoopt, zorg dan tenminste dat je een bijzonder assortiment samenstelt, dat op zichzelf weer uniek is.

Toch denk ik dat de toekomst is aan de winkels die hun eigen spullen produceren, die aan de basis van creatie staan, de winkel-annex-werkplaats. Robotica die geen programmeerkennis vergt, gaat deze ‘detailnijverheid’ de wind in de rug geven in 2019. De 3D-printer is daar de eerste voorbode van. Originaliteit en creativiteit zijn de sleutelwoorden op weg naar succes.

Erwin van den Brink is journalist en bladenmaker.

Ondernemer wordt citymarketeer Velsen

Friso Huizinga

Ondernemer Friso Huizinga is op 1 januari begonnen als citymarketeer van de gemeente Velsen. Zijn belangrijkste taak is het versterken van het imago van deze gemeente. Daarbij ziet de in IJmuiden geboren en getogen Huizinga een belangrijke rol weggelegd voor het bedrijfsleven.Met zijn bureau Friso Huizinga Communicatie werkt de nieuwe citymarketeer sinds 2009 voor opdrachtgevers in met name Velsen, Beverwijk en Heemskerk. Dat blijft hij nog één dag in de week doen.
De resterende tijd zal hij bij de Stichting Citymarketing Velsen gebruiken om zijn gemeente nóg beter op de kaart te zetten bij bezoekers, inwoners en ondernemers: ‘Trots zijn op Velsen betekent dat je ook trots bent op Velsense bedrijven. Of het nou de maakindustrie, winkeliers, de bvo Telstar of andere bedrijvigheid betreft, ik ga binnen en buiten Velsen helpen bij het optimaal profileren daarvan.’

Feestelijke led-verlichting

In de jaren vijftig hing er al feestverlichting in de Haarlemse binnenstad. In de Grote Houtstraat bijvoorbeeld ging het om 50 armaturen, met gewone gloeilampen en een gebruik vergelijkbaar met 50 wasmachines, die 6 uur per dag draaiden. Mede dankzij led-verlichting is het energieverbruik drastisch verminderd en staat inmiddels in de Grote Houtstraat gelijk aan slechts een wasmachine. Een enorme besparing.

Stichting Haarlem Lichtstad is verantwoordelijk voor de feestverlichting en zet panden in de Haarlemse binnenstad in het licht. Alain Timmers, eigenaar van Timmers Electra en Illuminatietechniek BV, zorgt sinds 1986 voor de techniek. ‘Zeker de laatste tien jaar neemt led-verlichting een enorme vlucht. Het is mooier, betaalbaarder, duurzamer en minder gevoelig voor storingen.’

Haarlem behoorde zo’n 10 jaar geleden tot de eerste steden die overgingen op led-verlichting. Alain Timmers: ‘Stichting Haarlem Lichtstad doet er van alles aan om van Haarlem een CO2-neutrale gemeente te maken. Inmiddels zijn alle schijnwerpers vervangen door led-verlichting. Dat doen wij ook in andere steden en winkelcentra. Maar Haarlem is echt een koploper op het gebied van duurzame feestverlichting.’

www.haarlemlichtstad.nl

Bedrijf als stekkerblok

‘Hoe komt het dat wij moeite met innovatie hebben, terwijl er slimme en creatieve mensen in ons bedrijf werken?’, vroeg een directrice van een redelijk omvangrijke onderneming. ‘De wijze waarop wij over bedrijven en organisaties praten, belemmert onder meer innovatie’, antwoordde ik. Zoals gewoonlijk zorgde mijn antwoord voor nog meer verwarring. Dus vervolgde ik: ‘Een bakker bakt brood, een fietsenmaker repareert fietsen en een bank bankiert.’

Ik zag dat zij mij nu echt helemaal kwijt was en vervolgde: ‘Wat wij doen, is wat wij zijn. Ik bak brood, dus ben ik bakker. Als wij willen blijven wie wij zijn, moeten wij dus blijven doen wat wij doen. Dit staat innovatie in de weg.’ De laatste zinnen herhaalde zij een paar maal. ‘Dat snap ik, maar hoe doorbreek ik de koppeling tussen het zijn en het doen?’ ‘Precies wat u zegt. Maak een verschil tussen wat u teweeg wilt brengen en de methode die u hiervoor gebruikt. Wat u teweeg brengt, is uw bedrijf en de methode is hoe u dat organiseert.’

‘Ik vind het nog lastig om die twee te scheiden’, zei ze kritisch. ‘Stel, een bedrijf is een stekkerblok dat iets teweeg wil brengen. In dit stekkerblok worden methoden gestekkerd om dit teweeg te kunnen brengen. Die kunnen ook van buiten mijn bedrijf zijn?’, onderbrak ze mij, inmiddels iets enthousiaster. ‘Ja, dat kunnen zelfs geautomatiseerde en gerobotiseerde uitvoeringshubs zijn. In de gezondheidszorg zouden we bijvoorbeeld in samenspraak met specialisten advies kunnen krijgen. De meest geschikte (misschien deels gerobotiseerde, geautomatiseerde) behandelhub wordt ingestekkerd, waar wij ons laten behandelen. Tot slot bepalen wij of er voldoende waarde teweeg is gebracht.’

Haar afwezige blik gaf aan dat zij dit verhaal naar haar bedrijf vertaalde. ‘Dit werkt echt’, zei ze en verdween in haar eigen gedachten.

Rudy Snippe is verbonden aan Hogeschool Inholland, Nyenrode Business Universiteit en Stocastic.

Pergezicht – Evelien Brand

 

 

 

‘Rond m’n 17de heb ik faalangst en een eetstoornis ontwikkeld.’ Niet meer voor te stellen als je Evelien nu ziet, een zelfbewuste vrouw die mensen aan hun ‘nieuwe ik’ helpt. Brand New Me, zo heet haar praktijk. Of het werkt? Evelien is zelf het levende bewijs. In haar geval was het een ontdekkingsreis. ‘Op een gegeven moment kreeg ik via mijn werkgever de kans om een opleiding te gaan volgen. Dat is NLP geworden, bij Paul Liekens in België, een betere keuze had ik niet kunnen maken.’

‘Intern in een klooster, dan leer je veel over jezelf. Daarna ben ik nog een paar keer teruggegaan en sinds 2010 ben ik Master Practioner NLP.’ Tijdens een van de sessies in België vertelde iemand dat ze iets nieuws ging doen: intrapersoonlijke communicatie. Ze vertelde erover en ik wist ’t meteen. Dat wil ik ook! Het was een soort vonkje dat het vuur op gang bracht. Ik wist altijd, ik ga voor mezelf beginnen en intrapersoonlijke communicatie maakte mijn verhaal compleet.’

‘Mijn man – Ik heb een klant voor je! – heeft me het laatste zetje gegeven. Meteen daarna heb ik me bij de Kamer van Koophandel ingeschreven én ik ben me in intrapersoonlijke communicatie gaan verdiepen. Dat bracht me bij Joyce en Hans Mojet, de grondleggers van intrapersoonlijke communicatie. Van 2012 tot 2016 heb ik bij hen meerdere trainingen gevolgd en geleerd dat veel mensen afhankelijk zijn van hun omgeving, van wat een ander van ze vindt én hoe ik ze daar vanaf kan helpen.’

‘Mensen zijn vanaf hun geboorte afhankelijk van anderen, gaan conflicten uit de weg en willen aardig gevonden worden. Soms blijven mensen daarin hangen en hebben zichzelf niet onder controle, zijn zichzelf niet meer. Angst voor wat anderen van je vinden zorgt voor aangeleerd gedrag, dat kan weer leiden tot stresssymptomen en in het ergste geval een burn-out. Daar help ik je in maximaal vijf sessies blijvend vanaf. We beginnen met een intake en vervolgens gaan we samen aan de slag m.b.v. oefeningen op het onderbewuste.´

´Vijf sessies van ongeveer een uur, met daartussen een periode van steeds vier weken. Daarna ga je onafhankelijk en zelfverzekerd door het leven, word je niet meer emotioneel geraakt door wat een ander van je vindt. Heerlijk, ik heb het zelf meegemaakt. Wat ik mensen mee zou willen geven? Het leven is te mooi om ongelukkig te blijven! Face your fears, ga ermee aan de slag!

Lees verder op: https://www.pergezicht.nl/evelien-brand

Op Pergezicht.nl vertelt Jan Glas de verhalen van ondernemers. Goede Zaken plaatst hier maandelijks één van.

F1 op het Staten Bolwerk

Volgens Speld.nl gaan er geruchten dat de aanstaande Grand Prix Formule 1 niet plaats heeft in Zandvoort of Assen, maar ‘op de bril van prins Bernard jr.’ Daar is genoeg ruimte. Op de website F1 Maximaal verklaart hij: ‘Je hebt gewoon een goed verkeersplan nodig. Daarin worden vervoersmiddelen als de auto, trein, bus maar ook de fiets betrokken. Wij zien de bereikbaarheid niet als een issue.’

Maar Haarlem ligt hoe dan ook tussen Zandvoort en de rest van Nederland in, dus moeten die paar honderdduizend bezoekers door Haarlem. Op de site bnr.nl zegt Allard Kalff (van RTLGP): ‘Het evenement zou ontzettend goed zijn voor de omgeving.’ De regio zou volgens hem zo’n tachtig miljoen euro kunnen verdienen aan de Grand Prix.

De herinnering die ik heb aan de Zandvoortse Grand Prix is vooral aan de drukte op het Staten Bolwerk. Ik logeerde daar destijds vaak bij mijn opa en oma en toen al kropen auto’s bumper aan bumper naar Zandvoort en ’s avonds weer terug. Ik heb het over begin jaren zestig. Wat voor oplossingen kun je anno nu bedenken? Het eerste dat me te binnen schiet is: wie met de auto wil komen, koopt een toegangsbewijs met een parkeerplek voor die dag waar je met een app naar toe wordt geleid. Die plek kan in of om Zandvoort zijn, maar ook in Haarlem, Halfweg of zelfs bij Sloterdijk. Organiseer vanaf die verder weg gelegen plekken pendelbussen en –treinen naar Zandvoort.

Ten tweede: gebruik het feit dat de Grand Prix-bezoekers even in de stad of regio verblijven om ze wat langer vast te houden. Bijvoorbeeld met een ‘Grand Prix-experience’, of met een arrangement waarbij je, als je tijdens het overstappen van auto naar bus of trein of vice versa moet wachten, wordt getrakteerd op een maaltijd en wat amusement. Een autoshow, een beurs met autosport parafernalia. Zorg dat mensen in Haarlem blijven plakken. Wie voelt er al wat ondernemersjeuk?

Erwin van den Brink is journalist en bladenmaker.